.
Το σχολείο στο οποίο είμαι καθηγητής (δεν το αναφέρω γιατί δεν τους αρέσει να βλέπουν το όνομά τους στο διαδίκτυο, είναι πολύ πολύ περασμένης γενιάς προφανώς...) βρίσκεται υπό κατάληψη εδώ και 10 μέρες περίπου. Κάτι ακούγεται πως θα ανοίξει τη Δευτέρα ώστε να γίνει και η γιορτή-αργία του Πολυτεχνείου (την επόμενη Τρίτη είναι 17 Νοέμβρη).
.
Θα έπρεπε κάτι να πούμε γι αυτές τις καταλήψεις. Και θα έπρεπε να τα πούμε σε συνδυασμό και με όσα ακούγονται (τα άκουγα για 2 τουλάχιστον ώρες την κυριακή από κάτι τριαντάρηδες πληροφορικάριους) περί της νέας γενιάς και του χάσματος που την χωρίζει από την παλιά γενιά, των σαρανταπεντεπενηνταπεντάρηδων. Υποτίθεται ότι η διαφορά βρίσκεται στο "μέσον", ίντερνετ, φέϊσμπουκ κλπ. που έχουν κάνει την επικοινωνία τόσο διαφορετική ώστε η παλιά γενιά να μην έχει πια καμιά επαφή με τη νέα, τόσο πολύ μάλιστα που αυτό να συνιστά χάσμα των γενεών ανάλογο με εκείνο του '60 (χίπις, ψυχεδέλεια, κλπ).
.
.
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, απλά ανοίγω το θέμα. Πρέπει να ορίσουμε το "χάσμα των γενεών" για να μπορούμε να μιλάμε και να καταλαβαινόμαστε, πρέπει να διακρίνουμε ανάμεσα στην επίδραση που έχει το "μέσον" και η τεχνολογία από την επίδραση που εξασκεί η γενική κοινωνική και πολιτική κατάσταση κατάσταση κάθε εποχής, πρέπει να ορίσουμε και τον "κριτή" που θα αποφανθεί για το τι συνιστά χάσμα διακριτό με ασυνέχεια στην εξέλιξη των γενεών και τι συνιστά απλώς σημαντική διαφορά, ακόμη και επιταχυνόμενη, αλλά όχι ασυνέχεια, δηλαδή όχι "χάσμα".
.
Θα ασχληθούμε με αυτά προσεχώς.
.
Στο μεταξύ θα μας απασχολήσει η κατάληψη και το αν αυτή αποτελεί μια αντίδραση αναμενόμενη από τη νεολαία (και συνεπώς υγιή αντίδραση) ή αν αποτελεί απλά μια συνήθεια (δηλαδή μια μόδα και συνεπώς μια περίπου "αρρώσετια" του συστήματος).
.
Πως μπλέκουν η 17 Νοέμβρη, ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, οι Πυρήνες της Φωτιάς, οι καταληψίες, ο Παπανδρέου και η οικονομική κρίση, όλα αυτά είναι στοιχεία που μπορούν να συνεκτιμηθούν.
.