ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ 2008

Πριν από ένα χρόνο ακριβώς, στη συνεδρίαση της Παμπειραϊκής Επιτροπής της 10 Απριλίου 2008, εν όψει της αλλαγής, θέσης και της απόρριψης της μελέτης του Δήμου, παρουσίασα εκεί μια θέση δική μου που νομίζω ότι είναι απόλυτα εφικτή και πραγματοποιήσιμη και ότι σήμερα αποτελεί τη μόνη διέξοδο στο θέμα της Ανάπλασης που έχει βυθστεί σε τέλμα.
Η πρόταση είχε ως εξής (μαζί με το σκεπτικό της)

Α.-
Η Μελέτη που εκπόνησε ο Δήμος προβλέπει ΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ συνολικού εμβαδού 203.500 τετραγωνικών μέτρων εκ των οποίων τα 148.700 μ2 θα είναι τετραγωνικά προς πώληση στα όρια του Δήμου Δραπετσώνας, 17.500 μ2 θα είναι κτίσματα στην ιδιοκτησία του Δήμου Δραπετσώνας, και 37.300 μ2 θα βρίσκονται στα όρια του Δήμου Κερατσινίου. Ακόμη υπάρχει και η δυνατότητα για "εξοικονόμηση" και άλλων 25-30.000 μ2 για κτίσιμο υπό την ιδιοκτησία του Δήμου Δραπετσώνας, που θα ανεβάσει το σύνολο των κτισμένων τετραγωνικών στα 230.000 μ2 περίπου.
Από τα παραπάνω προβλέπεται ότι το 25% θα είναι κατοικίες, το 44-48% γραφεία, το 9-10% εμπορικές χρήσεις και το 7-8% θα είναι εστίαση-αναψυχή, ενώ ένα 10% περίπου θα καταλάβει το Ξενοδοχείο-Συνεδριακό Κέντρο και τα 17.500μ2 των διατηρητέων θα διατεθούν για πολιτιστικές χρήσεις.
[ΣΗΜΕΙΩΣΗ: τα παραπάνω στοιχεία αναφέρονται στην εισήγηση του Δημάρχου κ. Χρυσού]
.
Όλα τα παραπάνω βασίζονται σε ρυθμίσεις που αποφασίστηκαν το 1996 από τον Οργανισμό της Αθήνας όταν το υπάρχον τότε πλαίσιο ήταν ασφυκτικό, με τα Λιπάσματα σε πλήρη λειτουργία, την ΑΓΕΤ υπό πώληση, τη ΜΟΜΠΙΛ απολύτως αντίθετη κλπ. Η πρόταση του Δήμου για Συντελεστή Δόμησης 0.4 ήταν μια άμυνα απέναντι σε καταστάσεις άκρως δυσοίωνες όπως τα λειτουργούντα εργοστάσια, το λιμάνι που ήταν ακόμη χώρος με κοντέϊνερ, τους ιδιοκτήτες γης που δεν συζητούσαν προτάσεις χωρίς το "εύλογο" κέρδος τους, και πολιτικό κλίμα πολύ λιγότερο ευαίσθητο σε προτάσεις που θα πρότασσαν το περιβάλλον αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την "οικονομική ανασυγκρότηση" που ήταν ο αρχικός στόχος των κοινωνικών φορέων το 1993.

Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ.
.
Η Αθήνα ολόκληρη έχει αλλάξει προς το χειρότερο [πυρκαγιές, ανοικοδόμηση μεγάλων ελεύθερων εκτάσεων, έργα ολυμπιακά κλπ.] και οι κλιματολογικές συνθήκες αλλάζουν επίσης απαιτώντας από όλους μας περισσότερη περιβαλλοντική συνείδηση.
Η καταστροφή της Πάρνηθας και του Υμηττού μετά από εκείνη της Πεντέλης έχουν επιβαρύνει πολύ το μικροκλίμα του λεκανοπεδίου και μας έκαναν όλους να αναζητάμε χώρους για ενίσχυση του αστικού πράσινου. Η ανάγκη για Μητροπολιτικό Πάρκο, όπως εκφράστηκε από την Παμπειραϊκή είναι στόχος που δεν μπορεί να δεχτεί εκπτώσεις ή συμβιβασμούς.
Η ανάπτυξη δεν μετριέται πλέον με τους ίδιους κοινωνικούς και οικονομικούς όρους όπως στο πρόσφατο παρελθόν. Η ένταξη περιοχών στο σχέδιο πόλης δεν ανεβάζει πλέον την αξία της γης αλλά την υποβιβάζει ή την επιβραδύνει όπου έχουμε τάση ανόδου. Σαν οικονομικό πλεονέκτημα δεν προσμετράται η γειτνίαση με "σύγχρονα" εμπορικά ή άλλα κέντρα αλλά η γειτνίαση με ενισχυμένο πράσινο και το καθαρό περιβάλλον.
Επί πλέον τα πράγματα στην περιοχή είναι πλέον πολύ διαφορετικά και πολύ πιο ευνοϊκά από ότι στο παρελθόν. Το εργοστάσιο Λιπασμάτων, όχι μόνο δεν λειτουργεί αλλά επί πλέον έχει μετατραπεί σε ελεύθερο και τεράστιο οικόπεδο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτεί αστικές αναπλάσεις και χώρους πρασίνου. Το Κράτος το ίδιο είναι αναγκασμένο να μην απορρίπτει αλλά να συζητά προτάσεις που κάποτε θεωρούνταν (και πιθανότατα ήταν) μαξιμαλιστικές.
Τέλος, το πολιτικό τοπίο έχει αλλάξει ριζικά και προτάσεις για περισσότερο πράσινο, για Μητροπολιτικό Πάρκο ή Άλσος κλπ. είναι δημοφιλείς μεταξύ των πολιτικών φορέων ακόμα και των κομμάτων εξουσίας.
.
Τι θα γίνει στο χώρο της Ανάπλασης;
.
Επιγραμματικά σχεδόν θα αναφέρω μερικές σκέψεις για το τι θα μπορούσε ή θα έπρεπε να γίνει στον χώρο της Ανάπλασης
* Τα διατηρητέα (17.500 μ2) μπορούν να μετατραπούν -κατά το δυνατόν- σε πολιτιστικούς χώρους.
* Το 12.000 μ2 περίπου (7-8% του συνόλου) για αναψυχή-εστίαση μπορούν να παραμείνουν με μια σωστή χωροθέτηση έτσι ώστε να μην μένει νεκρή περιοχή το Μητροπολιτικό Πάρκο και να είναι ο χώρος φιλικός για πρόσβαση από τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής.
* Το ξενοδοχείο-συνεδριακό κέντρο των 18-20.000 μ2 θα μπορούσε να παραμείνει
* Χώροι 20-25.000 μ2 κοντά στην ακτή Βασιλειάδη και στο ξενοδοχείο θα μπορούσαν να υπηρετήσουν ένα ναυτιλιακό κέντρο σαν τη μόνη αποδεκτή δραστηριότητα για προσφορά απασχόλησης και ανάπτυξης στην περιοχή.

Το σύνολο των παραπάνω κτισμένων χώρων (70-75.000 μ2) με συντελεστή δόμησης bruto 0,12 επιτρέπει τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου με υψηλό πράσινο καθώς τα εκμεταλλεύσιμα οικοδομικά τετράγωνα θα φτάνουν περίπου στο 10% της συνολικής έκτασης. Επίσης υπάρχουν άφθονοι χώροι για επιχειρήσεις αναψυχής και εστίασης, για πολιτιστικές δραστηριότητες και για οικονομική ανάπτυξη στους τομείς του Τουρισμού και της Ναυτιλίας, δηλαδή εκεί όπου η χώρα μας έχει συγκριτικό πλεονέκτημα.
.

Στην ουσία αυτή είναι η θέση μου και σήμερα -με την απόσταση του ενός χρόνου από την πρώτη κατάθεσή της- με πολύ μικρές τροποποιήσεις. Το κτριότερο σημείο που θα έπρεπε να συμπληρώσω είναι ότι αυτό το 10% της συνολικής έκτασης που θα κριστεί, θα πρέπει να είναι ολόκληρο συγκεντρωμένο στην περιοχή δίπλα στον ΟΛΠ από του Κράκαρη μέχρι το Θεμιστόκλειο και όχι πάνω από τον υπάρχοντα δρόμο που συνδέει την σημερινή πύλη που βρίσκεται χαμηλά κοντά στου Κράκαρη με το παλιό Υαλουργείο
.

Τον σχετικό χάρτη έχω αναρτήσει και δίπλα, στις εικόνες, με τον τίτλο:
"Πρόταση για Ανάπλαση 2008"