Τα θέματα και τα εισηγητικά τους για τη συνεδρίαση του ΔΣ τη 2-5-11 μετά μουσικής!

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την πρόσκληση του ΔΣ της Δευτέρας 2-5-11 (λωρα 8.30μμ) και τα εισηγητικά των θεμάτων αυτών στο παρακάτω Βιντεάκι με την εξαίσια μουσική των MADREDEUS  (Miradouro de Santa Catarina)

Τώρα, ποιος θα αφιερώσει 4 λεπτά της ζωής του για να διαβάσει τα εισηγητικά ενός ψιλοαδιάφοροθ ΔΣ ουδείς το γνωρίζει. Τουλάχιστον θα ακούει τη μουσική!

Τα Πάθη της Δραπετσώνας

Μεγάλη Εβδομάδα των Χριστιανών, Ο Απρίλης, ο μήνας ο σκληρός του Έλιοτ, Ο θάνατος και η αναγέννηση του Διόνυσου των Ελλήνων, ο θάνατος της Δραπετσώνας που ψυχορραγεί σιγά-σιγά κάτω από τον Ραγκουσιανό Καλλικράτη

Καιρός για τη ΜΗΤΕΡΑ ΨΥΧΗ του Ροντρίγκο Λεάο

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Το βιντεάκι ήταν ερασιτεχνική προσπάθεια όταν προσπαθούσα να μάθω πως δουλεύουν αυτά τα πράγματα. Χρησιμοποίησα και υλικό που πήρα με κάμερα και μαγνητόφωνο από το Youtube. Η κακή του ποιότητα δεν εμποδίζει να απολαύσει κανείς την ήρεμη θλίψη που χαρακτηρίζει τη Μητέρα Ψυχή (Alma Mater) του Rodrigo Leao

Παρουσίαση του βιβλίου "Η δική μας Ανάπλαση" στη Δραπετσώνα με στόχο μια ουσιαστική συζήτηση για το θέμα και δράση!

Η παρακάτω πρόσκληση γίνεται από τους

Λάκη Ιγνατιάδη και Γιώργο Παπαδάκη

σε συνεννόηση φυσικά μαζί μου, για την 2η παρουσίαση του βιβλίου

«Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΑΠΛΑΣΗ»

τη ΔΕΥΤΕΡΑ 9 ΜΑΪΟΥ 2011, στις 8μμ

στην αίθουσα ΔΣ του Δήμου Δραπετσώνας

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Τον Σεπτέμβριο του 2010 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Γιώργου Τσιρίδη « Η δική μας Ανάπλαση »
Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, το πνεύμα της Ανάπλασης εξέπεμψε την ιδέα να γίνει μία παρουσίαση του βιβλίου, στη Δραπετσώνα.

• Τον Απρίλιο του 2011, μετά από περιπετειώδη περιπλάνηση στο αχανές, το σήμα ελήφθη από τους κατάλληλους ανθρώπους, την ώρα του καφέ. Αυτοί συμφώνησαν με το συγγραφέα να κάνουν μία σύντομη παρουσίαση του βιβλίου.
• Συμφώνησαν επίσης πως το σημαντικό είναι να γίνει κατόπιν μία καλή συζήτηση. Μία συζήτηση της οποίας το ζητούμενο θα είναι η διαμόρφωση κοινών θέσεων για το χώρο των 600 στρεμμάτων, το χώρο δηλαδή της τέως βιομηχανικής ζώνης Δραπετσώνας – Κερατσινίου. Είναι ηλίου φαεινότερο πως, αν θέλουμε ο χώρος αυτός να αξιοποιηθεί προς το συμφέρον μας, αν επιθυμούμε επιλογές και έργα προσανατολισμένα στο κοινό καλό, τότε έχουμε ανάγκη από ένα καλά επεξεργασμένο σχέδιο/πρόταση για την τελευταία ελεύθερη περιοχή του Δυτικού Πειραιά. Σχέδιο που θα είναι ένα ισχυρό όπλο και στα χέρια μας και στα χέρια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Και αυτό το σχέδιο μπορεί να γίνει ακαταμάχητο, μόνο αν διαμορφωθεί μέσα από ένα δημόσιο διάλογο όλων όσων αγωνιούν για το παρόν και μέλλον της πόλης μας.

Επειδή λοιπόν όλοι, λίγο πολύ, έχουμε συνείδηση ότι η περιοχή αυτή είναι

η τελευταία ευκαιρία όλου του Δυτικού Πειραιά για ένα καλύτερο αύριο,

σας προσκαλούμε, με αφορμή το βιβλίο για την Ανάπλαση,

να συμμετάσχετε κι εσείς σ’ αυτή τη συζήτηση.

τη ΔΕΥΤΕΡΑ , 9 Μαΐου 2011, στις 8 μ.μ.

θα σας περιμένουμε, στην αίθουσα

των Δημοτικών Συμβουλίων του Δημαρχείου Δραπετσώνας,

Η συμμετοχή σας σε αυτήν τη συζήτηση και χαρά θα μας φέρει και θα είναι τιμή μας.

Οι οικοδεσπότες

Γιώργος Παπαδάκης Λάκης Ιγνατιάδης

Info: Την τριετία 1980 - 1982, και την διετία 1989-90 οι Ιγνατιάδης Λ, Παπαδάκης Γ , Τσιρίδης Γ, ήταν συνεκδότες της Δραπετσωνίτικης εφημερίδας « ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΑ». Ένας μόνιμος στόχος της εφημερίδας αυτής, που ήταν και αίτημα των συνεχών πιέσεων και αγώνων της πλειονότητας των κατοίκων, ήταν να φύγουν τα εργοστάσια από την περιοχή της Δραπετσώνας. Με το κλείσιμο και των Λιπασμάτων, το 1999, ο στόχος τελικά πραγματοποιήθηκε.

Από το 2001 έως και το 2009, οι τρεις προαναφερθέντες, ήταν δραστήρια μέλη της πάλαι ποτέ «ΠΑΜΠΕΙΡΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ για την ΑΝΑΠΛΑΣΗ» Η επιτροπή αυτή, ήταν η πρώτη στον ευρύτερο Πειραιά που εξέφρασε το αίτημα για τη δημιουργία, στο χώρο αυτό, και ενός Μητροπολιτικού πάρκου υψηλού πρασίνου και εργάστηκε με ένταση γι’ αυτό καθώς και για την έξοδο της Δραπετσώνας και του Κερατσινίου στη θάλασσα. Οι στόχοι αυτοί, θέλουμε να ελπίζουμε πως με τις προσπάθειες όλων μας, σύντομα θα επιτευχθούν.

 

ΤΑΜΠΟΥΡΙΑ: Λες να λεγόμαστε έτσι σε λίγο όλοι μας; Από Θυμαιταδίτες πάντως, καλύτερα Ταμπουριώτες!

Στο μπλογκ μου "Γιώργος Τσιρίδης" έγραψα το παρακάτω κείμενο που δίνει μια πρόταση (την ονομασία ΤΑΜΠΟΥΡΙΑ) για τη νέα πόλη.
Να σημειώσω ότι καλό θα είναι κατ' αρχήν, η όποια μετονομασία να καθυστερήσει όσο πιο πολύ γίνεται ώστε να μπορέσουμε να χωριστούμε απελευθερώνοντας εμείς τους κερατσινιώτες και αποκτώντας κι εμείς την ελευθερία μας και να μην χρειαστεί ποτέ να χρησιμοποιήσουμε άλλο όνομα είτε εμείς είτε εκείνοι ο καθένας για την πόλη του. Όμως, σαν διανοητική άσκηση και για αποφυγή του κακόηχου και απολύτως αντιδραπετσωνίτικου "Θυμητάδες" έγραψα το παρακάτω:

Παρ’ όλο που έχω εκφράσει κατ’ επανάληψη τη θέση μου ότι το μέγα λάθος της κατάργησης των Δήμων Δραπετσώνας και Κερατσινίου μόνο με την επανασύσταση τους ως αυτοτελών οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης μπορεί να επανορθωθεί, ωστόσο θέλω έγκαιρα να παρέμβω σε ένα θέμα που ίσως ανακινηθεί στο μέλλον.
Είναι το θέμα της ενδεχόμενης μετονομασίας του νέου καλλικρατικού δήμου Κερατσινίου-Δραπετώνας με ένα ενιαίο όνομα.
Ο δήμαρχος κ. Λ.Τζανής, χωρίς να έχει ευθέως αναφερθεί στο ζήτημα της ενδεχόμενης μετονομασίας, έχει κατά καιρούς αναφέρει το αρχαίο όνομα της περιοχής του Κερατσινίου που ήταν Δήμος Θυμητάδων (ή Θυμαιταδών). Να πληροφορήσουμε εδώ ότι αυτός ο δήμος περιελάμβανε περιοχές του Κερατσινίου και του Περάματος (από την ΕΥΔΑΠ και τον λιμένα Φωρών μέχρι το Ικόνιο και πέρα από αυτό) και δεν άγγιζε τη Δραπετσώνα η οποία ήταν τμήμα του Δήμου Πειραιά (λιμήν Κανθάρου) και του Τετρακώμου Ηρακλείου και η ίδια είχε την ονομασία «Ηετιώνεια», λόγω της ομώνυμης Πύλης του Κονώνειου τείχους, ή «Τραπεζών» επειδή ήταν τόπος γεμάτος «Τράπεζες», αρχαίους τάφους ηρώων που θάβονταν έξω από τα τείχη των πόλεων. Κατά συνέπεια η ενδεχόμενη ονομασία του νέου δήμου σε «Θυμητάδες» θα απέκλειε τη Δραπετσώνα και θα έδινε κακόηχα παράγωγα όπως «Θυμαιταδίτες» και «Θυμαιταδίτισσες» για τους κατοίκους ενώ και η έκφραση «μένω στους Θυμητάδες» δεν ακούγεται όμορφα στα μέρη μας, όσο ίσως θα ακουγόταν αν ήμασταν κάπου αλλού π.χ. κοντά στην Κεφαλονιά ή την Αργολίδα.
Θα πρότεινα δυο θαυμάσια ονόματα για τον ενιαίο δήμο, το «Ηετιώνεια» και το «Τραπεζών», αν αυτά δεν χαρακτήριζαν περισσότερο τη Δραπετσώνα και πολύ λιγότερο το Κερατσίνι. Έτσι τα αντιπαρέρχομαι και αυτά.
Καλό όνομα μου φαίνεται το «Δήμος Καραϊσκάκη», με παράγωγα «διαμένω στου Καραϊσκάκη» ή «στον Καραϊσκάκη» αν και τα παράγωγα για τους κατοίκους «είμαι Καραϊσκακιώτης» ή «είμαι Καραϊσκακιώτισσα» δεν ακούγονται πολύ καλά. Υπάρχει όμως το γεγονός ότι ο Καραϊσκάκης έδρασε και στους δυο δήμους και πέθανε εδώ κοντά, και το όνομα παραπέμπει περισσότερο στην μεγαλύτερη κοινότητα εκ των δύο που είναι το Κερατσίνι, το οποίο μάλιστα είχε τον Καραϊσκάκη σήμα και σημαία του.
Καλό όνομα επίσης μου φαίνεται το «Ταμπούρια». Κι αυτό είναι περισσότερο Κερατσινιώτικο καθώς τα Ταμπούρια είναι γειτονιά του Κερατσινίου, όμως είναι σαφώς ένα τοπωνύμιο, έχει ιστορικότητα, εκφράζει το μαχητικό πνεύμα των δύο περιοχών μας και μπορεί να εκφράσει τους δυο πρώην δήμους. Το όνομα «Δήμος Ταμπουρίων» ακούγεται όμορφα ως εύηχο, το «μένω στα Ταμπούρια, στη γειτονιά τάδε» ακούγεται επίσης καλό και οι χαρακτηρισμοί «Ταμπουριώτης» και «Ταμπουριώτισσα» είναι συνηθισμένοι στο αυτί ως ήδη προϋπάρχοντες.

Αυτό που επείγει είναι να συγκροτηθεί η Κίνηση Πολιτών Δραπετσώνας.