Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

Προβλήματα και Πλεονεκτήματα της σημερινής Δραπετσώνας

.
Η Δραπετσώνα είναι πλέον μια πόλη που δεν υστερεί σε τίποτα από τις άλλες συνοικίες και δήμους του λεκανοπεδίου και της Ελλάδας ολόκληρης. Έχει τα ίδια με τους άλλους πλεονεκτήματα και κουβαλά τα ίδια επίσης μειονεκτήματα.

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Υπερβολική δόμηση: Ο συντελεστής δόμησης είναι σε ολόκληρη την πόλη 2,6 ενώ πρόσφατα επεβλήθη μείωση στην περιοχή του Αγίου Διονυσίου που είχε σ.δ. 3,6 και 3.0 ώστε όλη η πόλη να έχει σ.δ. 2,6. Επίσης πρόσφατα τέθηκε περιορισμός 16 μ. καθ’ ύψος.
Αγχώδης ζωή: Είτε λόγω της κρίσης που είναι βέβαια προσωρινή, είτε λόγω γενικότερων εξελίξεων που αφορούν στο επίπεδο τεχνολογίας, στην παγκοσμιοποίηση κλπ. η ζωή μπορεί να είναι πιο εύκολα από εκείνη των πρώτων οικιστών, είναι όμως πιο σύνθετη και πιο αγχώδης. Τράπεζες ξεπηδούν μαζί, καταστήματα σύγχρονων τεχνολογιών, πολυκατοικίες μοντέρνες αλλά και καταστήματα σύγχρονα δίνουν στη Δραπετσώνα την όψη που έχουν όλες σχεδόν οι περιοχές της Αθήνας και του Πειραιά.
Χαμηλά εισοδήματα: Το εισόδημα τν κατοίκων της πόλης είναι κατά μέσο όρο αρκετά χαμηλότερο από όλες τις άλλες περιοχές του λεκανοπεδίου (πλην ίσως του Περάματος) κι αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα λυθεί μόνο με την άνοδο των αξιών γης και τη δημιουργία αναπτυξιακού κλίματος χάρη στην ανάπλαση της βιομηχανικής ζώνης
Έλλειψη πρασίνου: Είναι το γνωστό πρόβλημα για ολόκληρη την Αθήνα και ακόμα περισσότερο για τον Πειραιά. Ωστόσο η Δραπετσώνα μπορεί να γίνει πνεύμονας πρασίνου με 30-40% της έκτασής της πράσινο αν η ανάπλαση προχωρήσει προς την κατεύθυνση του μητροπολιτικού ενιαίου πάρκου

ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
 
Εκείνο όμως που διαφοροποιεί τη Δραπετσώνα και της δίνει ξεχωριστές προοπτικές, είναι η Ανάπλαση της Βιομηχανικής Ζώνης. Το μητροπολιτικό πράσινο και η σε λογικά πλαίσια αξιοποίηση των δυνατοτήτων που υπάρχουν ώστε να αναπτυχθεί και η υπόλοιπη Δραπετσώνα, αποτελούν ουσιαστικά την μοναδική ελπίδα του ευρύτερου Πειραιά για μια ανάσα. Από την άποψη αυτή η Δραπετσώνα είναι τυχερή και χρωστά την τύχη της στη Γεωγραφία της αλλά και στο Ανθρώπινο Δυναμικό της. Το φορτισμένο θετικά όνομά της, ως λαϊκής αυθεντικής συνοικίας, μπορεί επίσης να παίξει τον ρόλο του σε μια προσπάθεια ανάδειξης της πόλης ως κέντρου πολιτισμού και αναψυχής.
Αυτά τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα πρέπει να προσέξει ώστε να μην τα απολέσει αλλά αντίθετα να τα θέσει στην υπηρεσία της πόλης και των κατοίκων της.

Σάββατο 11 Απριλίου 2009

ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ 2008

Πριν από ένα χρόνο ακριβώς, στη συνεδρίαση της Παμπειραϊκής Επιτροπής της 10 Απριλίου 2008, εν όψει της αλλαγής, θέσης και της απόρριψης της μελέτης του Δήμου, παρουσίασα εκεί μια θέση δική μου που νομίζω ότι είναι απόλυτα εφικτή και πραγματοποιήσιμη και ότι σήμερα αποτελεί τη μόνη διέξοδο στο θέμα της Ανάπλασης που έχει βυθστεί σε τέλμα.
Η πρόταση είχε ως εξής (μαζί με το σκεπτικό της)

Α.-
Η Μελέτη που εκπόνησε ο Δήμος προβλέπει ΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ συνολικού εμβαδού 203.500 τετραγωνικών μέτρων εκ των οποίων τα 148.700 μ2 θα είναι τετραγωνικά προς πώληση στα όρια του Δήμου Δραπετσώνας, 17.500 μ2 θα είναι κτίσματα στην ιδιοκτησία του Δήμου Δραπετσώνας, και 37.300 μ2 θα βρίσκονται στα όρια του Δήμου Κερατσινίου. Ακόμη υπάρχει και η δυνατότητα για "εξοικονόμηση" και άλλων 25-30.000 μ2 για κτίσιμο υπό την ιδιοκτησία του Δήμου Δραπετσώνας, που θα ανεβάσει το σύνολο των κτισμένων τετραγωνικών στα 230.000 μ2 περίπου.
Από τα παραπάνω προβλέπεται ότι το 25% θα είναι κατοικίες, το 44-48% γραφεία, το 9-10% εμπορικές χρήσεις και το 7-8% θα είναι εστίαση-αναψυχή, ενώ ένα 10% περίπου θα καταλάβει το Ξενοδοχείο-Συνεδριακό Κέντρο και τα 17.500μ2 των διατηρητέων θα διατεθούν για πολιτιστικές χρήσεις.
[ΣΗΜΕΙΩΣΗ: τα παραπάνω στοιχεία αναφέρονται στην εισήγηση του Δημάρχου κ. Χρυσού]
.
Όλα τα παραπάνω βασίζονται σε ρυθμίσεις που αποφασίστηκαν το 1996 από τον Οργανισμό της Αθήνας όταν το υπάρχον τότε πλαίσιο ήταν ασφυκτικό, με τα Λιπάσματα σε πλήρη λειτουργία, την ΑΓΕΤ υπό πώληση, τη ΜΟΜΠΙΛ απολύτως αντίθετη κλπ. Η πρόταση του Δήμου για Συντελεστή Δόμησης 0.4 ήταν μια άμυνα απέναντι σε καταστάσεις άκρως δυσοίωνες όπως τα λειτουργούντα εργοστάσια, το λιμάνι που ήταν ακόμη χώρος με κοντέϊνερ, τους ιδιοκτήτες γης που δεν συζητούσαν προτάσεις χωρίς το "εύλογο" κέρδος τους, και πολιτικό κλίμα πολύ λιγότερο ευαίσθητο σε προτάσεις που θα πρότασσαν το περιβάλλον αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την "οικονομική ανασυγκρότηση" που ήταν ο αρχικός στόχος των κοινωνικών φορέων το 1993.

Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ.
.
Η Αθήνα ολόκληρη έχει αλλάξει προς το χειρότερο [πυρκαγιές, ανοικοδόμηση μεγάλων ελεύθερων εκτάσεων, έργα ολυμπιακά κλπ.] και οι κλιματολογικές συνθήκες αλλάζουν επίσης απαιτώντας από όλους μας περισσότερη περιβαλλοντική συνείδηση.
Η καταστροφή της Πάρνηθας και του Υμηττού μετά από εκείνη της Πεντέλης έχουν επιβαρύνει πολύ το μικροκλίμα του λεκανοπεδίου και μας έκαναν όλους να αναζητάμε χώρους για ενίσχυση του αστικού πράσινου. Η ανάγκη για Μητροπολιτικό Πάρκο, όπως εκφράστηκε από την Παμπειραϊκή είναι στόχος που δεν μπορεί να δεχτεί εκπτώσεις ή συμβιβασμούς.
Η ανάπτυξη δεν μετριέται πλέον με τους ίδιους κοινωνικούς και οικονομικούς όρους όπως στο πρόσφατο παρελθόν. Η ένταξη περιοχών στο σχέδιο πόλης δεν ανεβάζει πλέον την αξία της γης αλλά την υποβιβάζει ή την επιβραδύνει όπου έχουμε τάση ανόδου. Σαν οικονομικό πλεονέκτημα δεν προσμετράται η γειτνίαση με "σύγχρονα" εμπορικά ή άλλα κέντρα αλλά η γειτνίαση με ενισχυμένο πράσινο και το καθαρό περιβάλλον.
Επί πλέον τα πράγματα στην περιοχή είναι πλέον πολύ διαφορετικά και πολύ πιο ευνοϊκά από ότι στο παρελθόν. Το εργοστάσιο Λιπασμάτων, όχι μόνο δεν λειτουργεί αλλά επί πλέον έχει μετατραπεί σε ελεύθερο και τεράστιο οικόπεδο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτεί αστικές αναπλάσεις και χώρους πρασίνου. Το Κράτος το ίδιο είναι αναγκασμένο να μην απορρίπτει αλλά να συζητά προτάσεις που κάποτε θεωρούνταν (και πιθανότατα ήταν) μαξιμαλιστικές.
Τέλος, το πολιτικό τοπίο έχει αλλάξει ριζικά και προτάσεις για περισσότερο πράσινο, για Μητροπολιτικό Πάρκο ή Άλσος κλπ. είναι δημοφιλείς μεταξύ των πολιτικών φορέων ακόμα και των κομμάτων εξουσίας.
.
Τι θα γίνει στο χώρο της Ανάπλασης;
.
Επιγραμματικά σχεδόν θα αναφέρω μερικές σκέψεις για το τι θα μπορούσε ή θα έπρεπε να γίνει στον χώρο της Ανάπλασης
* Τα διατηρητέα (17.500 μ2) μπορούν να μετατραπούν -κατά το δυνατόν- σε πολιτιστικούς χώρους.
* Το 12.000 μ2 περίπου (7-8% του συνόλου) για αναψυχή-εστίαση μπορούν να παραμείνουν με μια σωστή χωροθέτηση έτσι ώστε να μην μένει νεκρή περιοχή το Μητροπολιτικό Πάρκο και να είναι ο χώρος φιλικός για πρόσβαση από τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής.
* Το ξενοδοχείο-συνεδριακό κέντρο των 18-20.000 μ2 θα μπορούσε να παραμείνει
* Χώροι 20-25.000 μ2 κοντά στην ακτή Βασιλειάδη και στο ξενοδοχείο θα μπορούσαν να υπηρετήσουν ένα ναυτιλιακό κέντρο σαν τη μόνη αποδεκτή δραστηριότητα για προσφορά απασχόλησης και ανάπτυξης στην περιοχή.

Το σύνολο των παραπάνω κτισμένων χώρων (70-75.000 μ2) με συντελεστή δόμησης bruto 0,12 επιτρέπει τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου με υψηλό πράσινο καθώς τα εκμεταλλεύσιμα οικοδομικά τετράγωνα θα φτάνουν περίπου στο 10% της συνολικής έκτασης. Επίσης υπάρχουν άφθονοι χώροι για επιχειρήσεις αναψυχής και εστίασης, για πολιτιστικές δραστηριότητες και για οικονομική ανάπτυξη στους τομείς του Τουρισμού και της Ναυτιλίας, δηλαδή εκεί όπου η χώρα μας έχει συγκριτικό πλεονέκτημα.

.

Στην ουσία αυτή είναι η θέση μου και σήμερα -με την απόσταση του ενός χρόνου από την πρώτη κατάθεσή της- με πολύ μικρές τροποποιήσεις. Το κτριότερο σημείο που θα έπρεπε να συμπληρώσω είναι ότι αυτό το 10% της συνολικής έκτασης που θα κριστεί, θα πρέπει να είναι ολόκληρο συγκεντρωμένο στην περιοχή δίπλα στον ΟΛΠ από του Κράκαρη μέχρι το Θεμιστόκλειο και όχι πάνω από τον υπάρχοντα δρόμο που συνδέει την σημερινή πύλη που βρίσκεται χαμηλά κοντά στου Κράκαρη με το παλιό Υαλουργείο
.

Τον σχετικό χάρτη έχω αναρτήσει και δίπλα, στις εικόνες, με τον τίτλο:
"Πρόταση για Ανάπλαση 2008"

Η Πρώτη Κίνηση σε δράση

.
Ύστερα από αρκετό καιρό με κινήσεις χαμηλού προφίλ και σχετικής αδρανοποίησης της Κίνησης, ήδη εδώ και ένα ικανό χρονικό διάστημα, ο επικεφαλής Γ.Τσιρίδης αλλά και αρκετά μέλη της Κίνησης έχουν αρχίσει να δραστηριοποιούνται ενεργά προς την κατεύθυνση της εκ νέου εμπλοκής της Πρώτης Κίνησης στα δημοτικά πράγματα.
.
Η κατάσταση είναι ενδιαφέρουσα και κρίσιμη καθώς διακυβεύονται αρκετά πράγματα που έχουν να κάνουν με το μέλλον της πόλης. Η Ανάπλαση είναι σε ένα τέλμα, το οικονομικό δεν έχει λυθεί με οριστικό τρόπο, η επέκταση της πόλης στη θάλασσα είναι ακόμα ζητούμενο. Γίνονται έργα εξωραϊστικά και έχει βελτιωθεί το κλίμα γύρω από τα αυτοδιοικητικά αλλά παίζεται ακόμα και η ύπαρξη του δήμου με σχέδια όπως ο Καποδίστριας 2 που εξακολουθεί να υπάρχει στα προγράμματα της ΝΔ αλλά και του ΠαΣοΚ.
.
Η πολιτική κατάσταση παρουσιάζει επίσης μια πολυπλοκότητα κι ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον. Το δίπολο που αυτή τη στιγμή κυριαρχεί στα πράγματα είναι Χρυσός-Κωνσταντινίδης με τον Χρυσό να είν αι ο επίσημος του ΠαΣοΚ και τον Κωνσταντινίδη να είναι ο σχετικός αντάρτης του χώρου. Ο κ. Μπεάζογλου μοιάζει να έχει ήδη προκριθεί ως η 3η λύση για τον χώρο της εκτός ΚΚΕ Αριστεράς και βεβαίως υπάρχουν οι κομματικοί συνδυασμοί του ΚΚΕ με τον κ. Πετρίδη και της ΝΔ με την κ. Μπαρμπαγιάννη. Μόνος αδιευκρίνιστος ακόμα ο κ.Χρονόπουλος που δείχνει διάθεση να είναι και πάλι υποψήφιος αλλά υπάρχει μεγάλη αποσυσπείρωση στον χώρο του.
.
Για την Πρώτη Κίνηση και τις κινήσεις και τοποθετήσεις της σύντομα θα υπάρχουν νέα.

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Το Αρχαίο Αφροδίσιο στην περιοχή Καστράκι. Πως χάθηκε, τι μπορεί να γίνει έστω και σήμερα

.
Στο Κονώνειο τείχος, στην Ηετιώνεια Πύλη, βρέθηκαν δύο επιγραφές. Οι επιγραφές αυτές γράφουν τα εξής:
1η:
«ΕΠ’ ΕΥΒΟΥΛΙΔΟ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΑΠΌ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΡΞΑΜΕΝΟΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΆ ΤΟ ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΝ ΕΠΙ ΔΕΞΙΑ ΕΞΙΟΝΤΙ Γ[Η]ΗΗΓ[Δ]ΔΔΔΔ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΒΟΙΩΤΙΟΣ ΑΥΤΉ ΠΡΟΣΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΛΙΘΩΝ»
2η:
«ΕΠΙ ΔΙΟΦΑΝΤΟ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΣΚΙΡΟΦΟΡΙΩΝΟΣ ΜΗΝΟΣ ΕΣ ΤΑ ΚΑΤ’ ΗΜΕΡΑΝ ΕΡΓΑ ΖΕΥΓΕΣΙ ΤΟΥΣ ΛΙΘΟΥΣ ΑΓΟΥΣΙ ΜΙΣΘΟΣ/ ΗΓ[Δ] Δ/ΣΙΔΗΡΙΩΝ ΜΙΣΘΟΣ Γ[Δ]»

Στην 1η επιγραφή αναφέρεται σαφώς ότι εκτελέστηκαν κάποιες εργασίες –κατασκευές (επισκευές πιθανώς) που έγιναν στο τείχος κοντά στο Αφροδίσιο.
Με βάση αυτό το απ’ ευθείας ανασκαφικό εύρημα αλλά και από περιγραφές αυτόπτων μαρτύρων περιηγητών της αρχαίας εποχής, γνωρίζουμε ότι δίπλα στην Ηετιώνεια Πύλη βρισκόταν το Ιερό της Αφροδίτης, το Αφροδίσιο.
.
Αναφορές στο Αφροδίσιο γίνονται στον Αριστοφάνη (στο έργο του «Ειρήνη»), στον Παυσανία κλπ. Οι αναφορές των αρχαίων αποδίδουν την ίδρυση του Αφροδίσιου είτε στον Θεμιστοκλή για την νίκη στη Σαλαμίνα, είτε στον Κόνωνα για τη νίκη του στην Κνίδο (στα παράλια της Μικράς Ασίας) όπου υπήρχε περίφημος ναός της Αφροδίτης. Πιθανό είναι να προϋπήρχε ναός της Αφροδίτης που ενισχύθηκε με αφορμή αυτές τις νίκες.
Πάντως δεν βρέθηκε κανένα θεμέλιο του ναού ως τώρα πράγμα που δείχνει ότι οι καταστροφείς του το εκθεμελίωσαν για να το κάνουν να μην φαίνεται καν η ύπαρξή του. Κάποια πιθανά ερείπια που έχουν απομείνει τα σημειώνει ο κ. Σταϊχάουερ που έκανε την ανασκαφή της Ηετιώνειας Πύλης.
Ωστόσο, η μη ύπαρξη βαριών κατασκευών πάντως ενισχύεται από το γεγονός ότι τα Ιερά της Αφροδίτης ήταν συνήθως κήποι. Αν είναι έτσι, τότε η περιοχή αυτή της σημερινής Δραπετσώνας θα πρέπει να ήταν ένας παράδεισος. Με την επιβλητική Ηετιώνεια Πύλη, τους μεγαλοπρεπείς τύμβους και τραπεζώνες (τάφους) ερείπια των οποίων υπήρχαν διάσπαρτα μέχρι πρόσφατα σε όλη την περιοχή, και με το λιμάνι από τη μια και τα στενά της Σαλαμίνας από την άλλη, η Δραπετσώνα πρέπει να ήταν μια υπέροχη πόλη-τοποθεσία στην αρχαιότητα.
.-.-.-.
Κατά την αρχαιότητα η Δραπετσώνα ήταν η Ηετιώνεια περιοχή της Ηετιώνειας Πύλης, ένας Τραπεζών γεμάτος «τράπεζες» δηλαδή ταφόπλακες ηρώων και άλλων πολιτών που θάβονταν έξω από τα σπουδαία τείχη που προστάτευαν το λιμάνι από θαλάσσιες αλλά και χερσαίες επιθέσεις.
Οι «τράπεζες» (τύμβοι) χάθηκαν λόγω της άναρχης ανοικοδόμησης αλλά ένα μεγάλο ταφικό μνημείο, ο πιο σπουδαίος και μεγάλος τύμβος της αρχαιότητας στον Πειραιά, μνημείο αφιερωμένο στον στρατηγό Θεμιστοκλή, τον νικητή της Σαλαμίνας, το Θεμιστόκλειο, περιμένει την ανάδειξη και αξιοποίησή του.
.-.-.-.
Όπως χάθηκαν οι τύμβοι στην περιοχή γύρω από το Καστράκι και τη γέφυρα Αγίου Διονυσίου, έτσι χάθηκε και το Αφροδίσιο. Διαδοχικές επεμβάσεις στον χώρο δίπλα στην Ηετιώνεια Πύλη, στον χώρο που σήμερα αξιοποιείται από τον Δήμο σαν χώρος πρασίνου (ανάμεσα στον αρχαιολογικό χώρο και το «Απρόοπτο») κάλυψαν τα ίχνη του σπουδαίου αρχαίου ναού.
Η πρώτη εκσκαφή έγινε πριν τον Πόλεμο προκειμένου να φτιαχτεί ο σιδηροδρομικός σταθμός Λαρίσης. Εκεί που είναι τώρα οι γραμμές ήταν πιθανότατα το Αφροδίσιο.
Ό,τι απέμεινε, θαμμένο στη γη, το κατέστρεψε η δεύτερη εκσκαφή που έγινε το 1989 από τον ΟΛΠ για τη δημιουργία ενός σούπερ μάρκετ των εργαζομένων του και άλλες εγκαταστάσεις. Η αρχαιολογική υπηρεσία έδωσε τότε την άδεια στον ΟΛΠ για την εκσκαφή και αυτό μας κάνει να πιστεύουμε ότι η μεγάλη καταστροφή πρέπει να είχε ήδη συντελεστεί κατά την εκσκαφή του ΟΣΕ.
Το ίδιο το Κράτος δια μέσου των οργανισμών του κατέστρεψε την ιερή αρχαία κληρονομιά.
Σήμερα δεν μπορεί πια να γίνει πλήρης αποκατάσταση του Αφροδίσιου. Μπορεί όμως να δημιουργηθεί ένα μνημείο στον χώρο αυτό που να δείχνει που ήταν και πως ήταν αυτό το ιερό της αρχαιότητας.
Μέσα στον χώρο που προορίζεται για πράσινο και αναψυχή μπορεί να γίνει μια μικρή αναπαράσταση του Αφροδίσιου. Γνωρίζουμε πως έμοιαζε πολύ με το Αφροδίσιο της Κνίδου και έτσι μπορούμε να έχουμε μιαν αναπαράσταση σε σχέδια ή τρισδιάστατη και είναι θετικό το γεγονός ότι αυτή η αναπαράσταση μπορεί να εγκατασταθεί στον χώρο που μετατρέπεται από τον Δήμο σε χώρος αναψυχής και πρασίνου, αφού και στα Αφροδίσια της αρχαιότητας το χαρακτηριστικό τους ήταν οι κήποι πρασίνου που τα περιέβαλαν.
Σε ένα περίοπτο σημείο, όπου θα φιλοξενηθούν και οι πλάκες (ή αντίγραφά τους) που βρέθηκαν στην Ηετιώνεια, θα διατηρούσε τη μνήμη αυτού του σπουδαίου αλλά χαμένου πια αρχαίου ναού μειώνοντας κάπως την μεγάλη απώλεια.

Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

Εκ νέου υποβολή της πρότασης για το Θεμιστόκλειο

.
Η υπόθεση του Θεμιστόκλειου είναι γνωστή. Σχετική πρόταση έστειλα επισήμως 2 φορές στο Δημοτικό Συμβούλιο στις 20/11/2007 και στις 9/10/2008 αλλά το Δημοτικό Συμβούλιο δεν τις συζήτησε ούτε τη μία ούτε την άλλη φορά.
Ξαναστέλνω λοιπόν τώρα την πρόταση (την καταθέτω επισήμως αύριο) και ελπίζω πως αυτή τη φορά θα συζητηθεί.
.
Προς ενημέρωση, καταχωρώ στη συνέχεια την επιστολή μου προς το ΔΣ
.
Κύριε Δήμαρχε, κύριε Πρόεδρε, Κυρίες, Κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι,

Πριν από 2 χρόνια περίπου, τον Νοέμβριο του 2007, με αριθμό πρωτοκόλλου 14672/26-11-2007, κατέθεσα για πρώτη φορά στο Προεδρείο του Δημοτικού Συμβουλίου, ένα πακέτο με 2 ΣΧΕΔΙΑ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ Δημοτικού Συμβουλίου για συζήτηση σχετικά με το ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΙΟ (έτσι ονομαζόταν από την αρχαιότητα το ταφικό μνημείο του Θεμιστοκλή που βρίσκεται στον χώρο των Λιπασμάτων). Συγκεκριμένα είχα υποβάλει στο Δημοτικό Συμβούλιο:
Το 1ο Σχέδιο Απόφασης αφορούσε στην Ανάθεση ΜΕΛΕΤΗΣ σχετικά με:
Α) Τον Χαρακτηρισμό του Ταφικού Μνημείου του Θεμιστοκλή (του αποκαλούμενου στην αρχαιότητα ως «Θεμιστόκλειου») ως Αρχαιολογικού Χώρου,
Β) Την Αξιοποίηση του Χώρου από τον Δήμο (προμελέτη διαμόρφωσης του χώρου)
Το 2ο Σχέδιο Απόφασης αφορούσε στην χρηματοδότηση της παραπάνω μελέτης από την ΠΚΤΑΕ, την ΑΓΕΤ, την ΒΡ και την ΜΟΜΠΙΛ δια μέσου του ειδικού ανταποδοτικού τέλους
Το θέμα δεν συζητήθηκε το 2007 και έτσι υπέβαλα την πρότασή μου για 2η φορά το 2008 και συγκεκριμένα στις 9 Οκτωβρίου 2009 (αρ. πρ…. /9-10-09) ζητώντας να την συζητήσετε. Ωστόσο και πάλι δεν συνέβη κάτι τέτοιο.
Ξαναστέλνω λοιπόν, τώρα το 2009, για 3η φορά τις προτάσεις. Στέλνω ολόκληρο το πακέτο περιλαμβάνοντας τα Σχέδια αποφάσεων που δείχνουν τι προτείνω να ψηφίσετε (εσείς κρίνετε βέβαια το τελικό κείμενο) καθώς και τις σχετικές αποφάσεις που είχαν ληφθεί για το Θεμιστόκλειο το 1998 και 1999, οι οποίες όμως τότε δεν είχαν υλοποιηθεί και λόγω αντικειμενικών εμποδίων (λειτουργούσαν τα Λιπάσματα) αλλά και γιατί προτιμήθηκε να γίνει η καταγραφή των διατηρητέων που τότε ήταν στην επικαιρότητα.
Σας ζητώ να συζητήσετε την πρόταση για τη Μελέτη Ανάδειξης του Θεμιστόκλειου (του μνημείου του Θεμιστοκλή) και τη χρηματοδότησή της.
Με εκτίμηση


Γ.ΤΣΙΡΙΔΗΣ
Επικεφαλής του συνδυασμού «ΠΡΩΤΗ ΚΙΝΗΣΗ»