ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ!

.
Την άποψη ότι η Δραπετσώνα θα χάσει πολλά από την συνένωσή της (απορρόφησή της) με το Κερατσίνι, την έχουμε διατυπώσει πολλές φορές. Οι δημότες θα χάσουν και η πόλη θα χάσει επίσης, αυτές οι απώλειες όμως είναι νωρίς για να διαπιστωθούν. Εκεί που διαπιστώθηκε ήδη η απώλεια είναι στο μέτωπο των εργαζομένων. Κατά βάση ο δήμος όπως τον ξέραμε, ένα κτήριο, με ένα εξοπλισμό, με κάποιους ανθρώπους και ένα πολιτικό προσωπικό, όλα αυτά έγιναν ή γίνονται καθημερινά παρελθόν. Οι εργάτες καθαριότητας και οι κηπουροί που ξεκινούσαν τη δουλειά τους στις 6 κάθε μέρα και μέχρι το μεσημέρι είχαν καθαρίσει την πόλη, τώρα τρέχουν στο Σχιστό να υπογράψουν, ξαναγυρίζουν στις 8 πια στις δουλειές τους στη Δραπετσώνα, και ενώ τελειώνουν στις 2 (αντί στη 1 όπως παλιά) κάνουν πολύ λιγότερη και πολύ χειρότερη δουλειά. Οι διοικητικοί υπάλληλοι διασκορπίζονται σε κάποιες υπηρεσίες (συνήθως ημιυπόγιεα) και αντιμετωπίζονται σαν πρόσφυγες ενώ στον αθλητισμό, στις κοινωνικές υπηρεσίες κλπ., η αβεβαιότητα για το αντικείμενο που θα έχουν αύριο είναι έντονη.
Η ιδεοληψία και η γεροντοκορίστικη επιμονή σε ένα ζαβό Καλλικράτη από πλευράς κυβέρνησης έχουν καταδικάσει τη Δραπετσώνα (και όπως είναι φυσικό και άλλες περιοχές) σε μαρασμό. Πρέπει να αντιδράσουμε και ο κατάλληλος χρόνος είναι ακριβώς μετά την απογραφή (για να βάλουμε και στόχους μετά από μελέτη των στοιχείων). Πάντως το κίνημα για τη Δραπετσώνα χρειάζεται να υπάρξει γιατί σε λίγο θα έχει όλο και περισσότερη δουλειά να κάνει. Δυστυχώς, ξαναγυρίσαμε στην εποχή όπου μας χρειάζονται οι ήρωες και πάλι!