.
Την Τετάρτη 23η Μαρτίου 2011 θα γίνει στο δημαρχείο Δραπετσώνας συνέλευση του συνδυασμού Αναγέννηση. Θα είναι η δεύτερη συνέλευση μετά από την πρώτη που έγινε στον ίδιο χώρο την 1η Δεκεμβρίου 2010. Θα συζητηθεί βέβαια η πορεία του συνδυασμού της μείζονος αντιπολίτευσης στον Δήμο.
Εγώ έχω εκθέσει την άποψή μου σε πιο κλειστά όργανα όπως τη δημοτική ομάδα και τη διευρυμένη γραμματεία. Αυτό συνέβη και επειδή προκλήθηκα (στο θέμα Λάλου) και επειδή ρωτήθηκα (να πω τη γνώμη μου για την πορεία μας). Και στις δυο περιπτώσεις εξέφρασα απόψεις περίπου όπως αυτές που έχω διατυπώσει και έχω καταγράψει και δημόσια.
Υπενθυμίζω μερικές τοποθετήσεις μου:
ΚΕΙΜΕΝΟ 1ο:
Στις 13 Φεβρουαρίου 2011 έγραψα μεταξύ άλλων στο μπλογκ της ΠΡΩΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ
"Η Αναγέννηση πάει καλά και μάλιστα είναι το ουσιαστικό εργαστήρι πολιτικής σκέψης στον δήμο, έστω κι αν δεν έχει εκείνη τις πρωτοβουλίες λόγω της θέσης της. Οι διαφωνίες που προέκυψαν σε θέματα όπως ο ΟΛΠ και η αντίδραση του δήμου στα σχέδια για Car Terminal δεν ήταν αρνητικές για την παράταξη, ίσα-ίσα που την γλίτωσαν από το άγος που θα έφερνε αν είχε λειτουργήσει σαν το μακρύ χέρι του ΟΛΠ στον δήμο, κατηγορία που θα περνούσε εύκολα στην κοινωνία δεδομένου ότι εμείς είχαμε το χρίσμα του ΠαΣοΚ. Ο δήμος κέρδισε από την αντιπαράθεσή του με τον ΟΛΠ και εμείς θα ήμασταν εκτός εξελίξεων αν είχαμε μείνει σε μια στείρα αντιπαράθεση, παρά το γεγονός ότι οι προτάσεις μας ήταν σωστές (πρώτα διάλογος και μετά κινητοποιήσεις) και τελικά αυτές επικράτησαν στην πράξη αφού η διοίκηση έκανε διάλογο με τον ΟΛΠ (έστω και υπό την εντελώς τυπική αιγίδα του ΥΕΝ) και κέρδισε από αυτόν τον διάλογο.
Κάποια γραπτά μου για τον Λάκη (Λάλο) ενόχλησαν. Ρωτάω όμως τους διαφωνούντες: Ανεξάρτητα από την ουσία της αντιπαράθεσης (για την οποία έγραψα και δεν θέλω να ξαναπώ τα ίδια) ποια είναι η πολιτική μας στόχευση για το μέλλον; Και δεν μιλάω τώρα μόνο για τον Λάλο αλλά και για τη Βάνα Δατσέρη, τον Γιάννη Τσούτσα, τον Αντώνη Τρέχα και άλλους που δεν γνωρίζω καλά προσωπικά αλλά έχω ακούσει για τις καλές -ιστορικά και ανθρώπινα- σχέσεις τους με στελέχη του δικού μας συνδυασμού. Το ότι πήγαν με τον Τζανή έδωσε αναμφισβήτητα τη νίκη στη σημερινή δημοτική αρχή και μάλιστα δημιούργησε τη διαφορά των 11 μονάδων (πήρε και στελέχη του Μελά και καθήλωσε την προηγούμενη δημοτική αρχή στο 21%). Είναι όμως εχθροί μας όλοι αυτοί που τώρα θα τους εκδκηθούμε;
Υπό αυτές τις συνθήκες, ποια πρέπει να είναι η πολιτική μας; Να εκδικηθούμε που δεν ήρθαν μαζί μας ή να συνεχίσουμε να έχουμε μαζί τους ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας;
Υπάρχει στη σκέψη κανενός η ιδέα ότι μόνο η πολιτική προσέγγισης που ενδέχεται σε κάποιο ορατό μέλλον να τους δώσει διέξοδο -αν την χρειαστούν- είναι η μόνη πολιτική που μπορεί να πραγματοποιήσει την ανατροπή του σημερινού σκηνικού;
Θέλουμε περιχαράκωση και στείρα αντιπολίτευση που μπορεί να μας πάει από το 24 στο 14 %;
Θα ρισκάρουμε κρατώντας ανοιχτούς τους διαύλους με ανθρώπους που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν (αν υπάρξουν βέβαια συνθήκες κατάλληλες) ρήγματα στη σημερινή δημοτική αρχή;
Αν δεν υπάρξει προσέγγιση και μάλιστα ειλικρινής, δεν έχουμε καμιά ελπίδα, όσο κι αν προσπαθήσουμε να είμαστε η "δύναμη ευθύνης".
Τα δυο ζητήματα (ΟΛΠ και Λάλος) είναι δείγματα της αλλαγής πορείας που πρέπει να κάνει ο συνδυασμός "Αναγέννηση" αν θέλει κάποτε να παίξει κυριαρχικό ρόλο στα πράγματα του νέου δήμου. Αλλιώς θα πρέπει να περιμένουμε την εξ ουρανού βοήθεια που θα διαλύσει τον συνδυασμό του Τζανή στα εξ ων συνετέθη (για λόγους δικής του εσωτερικής ανικανότητας και κακής πολιτικής) και θα μας δώσει τη νίκη χάρισμα στο πιάτο. Και εμείς θα είμαστε εκεί περιμένοντας για να γευτούμε τον καρπό της δικής τους διάλυσης.
Υπάρχει αυτή η λογική, αλλά δεν την βλέπω να επιβεβαιώνεται από την πραγματικότητα. Και προειδοποιώ:
Δεν τα πάει και τόσο άσχημα όσο κάποιοι φανταζόμασταν ο Τζανής. Αντιθέτως, δείχνει να έχει και ορμή και πολιτική συνοχή. Άρα η πολιτική της αναμονής "του ώριμου φρούτου που οσονούπω θα πέσει" δεν θα λειτουργήσει όσο εύκολα περίμεναν ορισμένοι.
Αν υπάρξει διάλυση αυτό θα είναι θέμα του μέλλοντος που δεν φαίνεται τώρα καθόλου πιθανό. Η λογική λέει ότι ο Τζανής θα φτάσει στο τέλος της τετραετίας με θετικό ισοζύγιο και δεν θα πέσει από μόνος του. Επομένως χρειάζεται μια πολύ διαφορετική τακτική από την αντιπολίτευση. Η τακτική αυτή πρέπει να περιλαμβάνει και μια επιθετική πολιτική άλλου τύπου από τον γνωστό "βαράμε παντού και όπου κάτσει". Αν κάποτε συζητήσουμε πολιτικά σαν παράταξη (εννοώ με όλα μας τα μέλη) θα ήταν καλό να υπάρξει ένας σχετικός προβληματισμός. Αλλιώς πάμε (πολιτικά) ως πρόβατα επί σφαγή!"
ΚΕΙΜΕΝΟ 2ο:
Στις 23 Φεβρουαρίου 2011 έγραψα στο μπλογκ Γ.Τσιρίδης
"Πολύ στα σοβαρά μοιάζει να έχω πάρει τις διαφωνίες μου με τον συνδυασμό μου, την Αναγέννηση Κερατσινίου-Δραπετσώνας. Αναρωτιέμαι αν ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και αυτό να το ονομάζει "γραμμή του συνδυασμού". Δηλαδή ο συνδυασμός είναι απλά η ΠΡΟΣΚΑΙΡΗ πλειοψηφία που κι αυτή δεν τεκμαίρεται πολλές φορές, ή είναι το σύνολο των θέσεων και στάσεων που ΕΧΕΙ ΑΦΗΣΕΙ ΝΑ ΕΝΝΟΗΘΟΥΝ στους ψηφοφόρους του. Δεν λέω που έχει πει στους ψηφοφόρους γιατί τα προγράμματα ξέρουμε ότι μπορούν να τα λένε όλα και ταυτόχρονα να μη λένε τίποτα.
Όμως το MOOD του κάθε συνδυασμού είναι κάτι πιο συγκεκριμένο, κι εγώ νομίζω ότι το δικό μας ΣΤΙΓΜΑ είναι αγωνιστικό και διεκδικητικό και όχι συντηρητικό που μετράει το κάθε τι με το κουμπάσο, δηλαδή ότι μας διέπει μια νοοτροπία που βάζει την διεκδίκηση προτεραία της σωφροσύνης. Ίσως κάνω λάθος αλλά αυτό ήξερα ή αυτό πίστευα ότι διακρίνει όλους όσοι αποτελούν αυτόν τον συνδυασμό. Περνάνε βέβαια και τα χρόνια αλλά ....
Να εξηγηθώ:
Πιστεύω ότι γραμμή του συνδυασμού μας, σαν διεκδικητικού σε σχέση με τον ΟΛΠ και προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της ποιότητας ζωής στις πόλεις μας, είναι να συνεισφέρουμε στον αγώνα του Δήμου ενάντια στον ΟΛΠ ιδιαίτερα μάλιστα όταν διαφαίνεται ότι ο ΟΛΠ μας αγνοεί α) στον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό του (Β' και Γ' Φάση), β) στις άμεσες ενέργειές του (car terminal) και γ) στις προοπτικές που βάζει για την πόλη (ανάπλαση). Όταν τελικά με την πίεση του δήμου ο ΟΛΠ υποχώρησε και στα τρία παραπάνω ζητήματα, νομίζω πως γραμμή μας δεν είναι να μεμψιμοιρούμε για την επιτυχία μας έστω κι αν κατά τεκμήριο αυτή η επιτυχία χρεώνεται περισσότερο στη διοίκηση. Δεν θεωρώ τον ΟΛΠ εξ ορισμού αντίπαλο αλλά θεωρώ ότι δεν πρέπει να διστάσω να τον αντιμετωπίζω ακόμη και έτσι προκειμένου να κερδίσω κάτι για τον δήμο.
Πιστεύω επίσης ότι "γραμμή μας" είναι ο καθορισμός μιας στρατηγικής που να δίνει ελπίδες νίκης στις επόμενες εκλογές! Χωρίς συμφωνία στην στρατηγική μας για το 2014 (και μέχρι τότε) πιστεύω ότι θα βουτήξουμε εκλογικά και ότι αντί να είμαστε εμείς ο χρισματούχος συνδυασμός στο τέλος μάλλον θα μας υποχρεώσει το ΠαΣοΚ να ζητάμε στέγη στα ψηφοδέλτια του Τζανή.
Αυτό είναι κάτι πολύ πιθανό καθώς εξαρτάται κυρίως από τον ίδιο τον Τζανή, θα είναι δηλαδή στο χέρι του να πάρει το χρίσμα ή όχι και να μας υποχρεώσει να διαλύσουμε το μαγαζί αν κρίνει ότι κάτι χρειάζεται από εμάς. Πηγαίνοντας έτσι όπως πάμε εκεί θα καταλήξουμε. Αντιθέτως, εγώ πιστεύω πως χρειαζόμαστε μια στρατηγική νίκης που ξεπερνά το ψιρικοκό της λαϊκής και του γνωστού των γνωστών ή της φυσιολογικής φθοράς μιας διοίκησης που δεν μπορεί παρά να δημιουργεί και κάποιες γκρίνιες. Μάλιστα θεωρώ ότι η στρατηγική που έχω προτείνει είναι Η ΜΟΝΗ που έχει προταθεί και επί πλέον είναι και η μόνη αξιόπιστη. Δεν θεωρώ ότι είναι "γραμμή" μας να βαράμε δεξιά κι αριστερά και όπου λάχει, κινούμενοι βασικά από το παρελθόν και μη βλέποντας σε κάθε μας κίνηση το μέλλον. Δεν θεωρώ ότι γραμμή μας είναι το να βλέπουμε ΠΙΣΩ αναλώνοντας τις δυνάμεις μας στην τακτοποίηση εκκρεμοτήτων, και αναμένοντας το ώριμο φρούτο να πέσει. Αντιθέτως θεωρώ ότι γραμμή μας είναι -πρέπει να είναι- το να βλέπουμε μπροστά αναζητώντας συμμαχίες και προοπτικές
Έχω πολλά να πω και να γράψω αλλά επιφυλάσσομαι για το άμεσο μέλλον. Εξ άλλου σύντομα πάλι θα κριθούμε και θα φανεί αν είμαστε ικανοί να κάνουμε αντιπολίτευση ή είμαστε απλά ικανοί να βγάλουμε μια τετραετία χωρίς έρμα και χωρίς σκοπό.
Προτιμώ μια επίθεση με το ρίσκο να με τσακίσει ο αντίπαλος αλλά και με κάποια πιθανότητα να νικήσω παρά μια άμυνα συντεταγμένη και συμπαγή που θα με οδηγήσει στον βέβαιο πνιγμό δια της ασφυξίας!"
Τι περισσότερο να πω;
Ελπίζω κάποιοι να ακούσουν το καμπανάκι του κινδύνου σαν τέτοιο. Βλέπετε, είναι πολύ εύκολο να βαφτίζεις τον κίνδυνο "κινδυνολογία" και να κοιμάσαι ήσυχος. Έτσι τουλάχιστον εξασφαλίζεις ότι τα πράγματα θα μείνουν ως έχουν, πράγμα που εξαφανίζει το ρίσκο να πας ακόμα χειρότερα!
Και να πω και κάτι ακόμη:
Πιστεύω πως ο συνδυασμός Αναγέννηση πάσχει απελπιστικά από έλλειψη στρατηγικής.
Τρία ζητήματα είναι κορυφαία και όσο δεν απαντιούνται αυτά, τόσο το πρόβλημα της μείζονος αντιπολίτευσης θα χειροτερεύει
1ον:
Σε ποιον αντιπολιτευόμαστε (τον Τζανή ή την Κυβέρνηση) και με ποιον είμαστε;
Όταν ο Δήμος κοντράρει τον ΟΛΠ εμείς είμαστε με τον Δήμο ή με τον ΟΛΠ και την Κυβέρνηση; Όταν ο Δήμος υποφέρει από τον καλλικράτη εμείς είμαστε με τον Δήμο ή με τον καλλικράτη; Θα λέμε όχι σε ό,τι λέει ο Τζανής είτε είναι σωστό είτε λάθος, ή θα δεχόμαστε τα θετικά του για να είμαστε και αξιόπιστοι όταν καταγγέλουμε τα λάθη του; Θα βρούμε συμμάχους σε αυτή την ιστορία ή θα κατέβουμε εμείς πλην τις απώλειές μας. και πως θα συμμαχήσουμε με ανθρώπους που τους στέλνουμε απέναντι με κάθε ευκαιρία;
2ον:
Είμαστε ο συνδυασμός που συνέχεται από το ΠαΣοΚ ή η συνοχή μας είναι ανεξάρτητη από αυτό; Δηλαδή, αν το ΠαΣοΚ δεν μας δώσει το χρίσμα, είμαστε όλοι εδώ; Αν το ΠαΣοΚ πει ότι το χρίσμα πάει στον Τζανή, θα το ακολουθήσουν κάποιοι και πόσοι;
Αν δεν λυθεί αυτό το ζήτημα, τότε μέχρι την τελευταία στιγμή θα ζούμε υπό την δαμόκλειο σπάθη να πάρει το χρίσμα ο Τζανής και ο συνδυασμός να διαπραγματεύεται με τον Τζανή την ομαδική του προσχώρηση θέτοντας όρους του στυλ να είμαστε το "Καλησπέρα Κερ-Δρ" αντί "Καλημέρα Κερ-Δρ.". και με το να πει κανείς ότι το θέμα δεν μας ενδιαφέρει δεν λύνει το πρόβλημα, απλά χώνει το κεφάλι στην άμμο επιδεινώνοντας την αρρώστια αντί να την θεραπεύει.
3ον:
Θα κατέβουμε με επικεφαλής υποψήφιο δήμαρχο τον Αλ. Χρυσό; Αν αλλάξει το πρόσωπο, πόσοι θα στηρίξουν τη νέα κατάσταση; Αν παραμείνει ο Χρυσός, πόσοι θα μείνουν επίσης να στηρίζουν την υποψηφιότητά του;
Αν δεν λυθεί ΕΓΚΑΙΡΑ αυτό το ζήτημα θα συνεχίσουμε να ζούμε με την αρρώστια να μην ξέρει κανείς ποια εναλλακτική λύση να προτείνει σε σχέση με τον Τζανή. Αν επιβεβαιωθεί η πρωτοκαθεδρία του Αλέκου Χρυσού, τότε με όποιες απώλειες κι αν υπάρξουν (αν υπάρξουν) θα υπάρχει συνδυασμός με υποψήφιο δήμαρχο. Τώρα υπάρχει συνδυασμός με επικεφαλής αλλά όχι και βέβαιο υποψήφιο δήμαρχο. Πράγμα διαλυτικό τουλάχιστον.
Τα τρία παραπάνω ζητήματα ζητούν απαντήσεις. Όχι εύκολες του τύπου "πάμε όπως είμαστε τώρα και βλέπουμε γι αργότερα" αλλά ουσιαστικές απαντήσεις με όποιες συνέπειες κι αν έχουν αυτές οι απαντήσεις.
Την Τετάρτη 23η Μαρτίου 2011 θα γίνει στο δημαρχείο Δραπετσώνας συνέλευση του συνδυασμού Αναγέννηση. Θα είναι η δεύτερη συνέλευση μετά από την πρώτη που έγινε στον ίδιο χώρο την 1η Δεκεμβρίου 2010. Θα συζητηθεί βέβαια η πορεία του συνδυασμού της μείζονος αντιπολίτευσης στον Δήμο.
Εγώ έχω εκθέσει την άποψή μου σε πιο κλειστά όργανα όπως τη δημοτική ομάδα και τη διευρυμένη γραμματεία. Αυτό συνέβη και επειδή προκλήθηκα (στο θέμα Λάλου) και επειδή ρωτήθηκα (να πω τη γνώμη μου για την πορεία μας). Και στις δυο περιπτώσεις εξέφρασα απόψεις περίπου όπως αυτές που έχω διατυπώσει και έχω καταγράψει και δημόσια.
Υπενθυμίζω μερικές τοποθετήσεις μου:
ΚΕΙΜΕΝΟ 1ο:
Στις 13 Φεβρουαρίου 2011 έγραψα μεταξύ άλλων στο μπλογκ της ΠΡΩΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ
"Η Αναγέννηση πάει καλά και μάλιστα είναι το ουσιαστικό εργαστήρι πολιτικής σκέψης στον δήμο, έστω κι αν δεν έχει εκείνη τις πρωτοβουλίες λόγω της θέσης της. Οι διαφωνίες που προέκυψαν σε θέματα όπως ο ΟΛΠ και η αντίδραση του δήμου στα σχέδια για Car Terminal δεν ήταν αρνητικές για την παράταξη, ίσα-ίσα που την γλίτωσαν από το άγος που θα έφερνε αν είχε λειτουργήσει σαν το μακρύ χέρι του ΟΛΠ στον δήμο, κατηγορία που θα περνούσε εύκολα στην κοινωνία δεδομένου ότι εμείς είχαμε το χρίσμα του ΠαΣοΚ. Ο δήμος κέρδισε από την αντιπαράθεσή του με τον ΟΛΠ και εμείς θα ήμασταν εκτός εξελίξεων αν είχαμε μείνει σε μια στείρα αντιπαράθεση, παρά το γεγονός ότι οι προτάσεις μας ήταν σωστές (πρώτα διάλογος και μετά κινητοποιήσεις) και τελικά αυτές επικράτησαν στην πράξη αφού η διοίκηση έκανε διάλογο με τον ΟΛΠ (έστω και υπό την εντελώς τυπική αιγίδα του ΥΕΝ) και κέρδισε από αυτόν τον διάλογο.
Κάποια γραπτά μου για τον Λάκη (Λάλο) ενόχλησαν. Ρωτάω όμως τους διαφωνούντες: Ανεξάρτητα από την ουσία της αντιπαράθεσης (για την οποία έγραψα και δεν θέλω να ξαναπώ τα ίδια) ποια είναι η πολιτική μας στόχευση για το μέλλον; Και δεν μιλάω τώρα μόνο για τον Λάλο αλλά και για τη Βάνα Δατσέρη, τον Γιάννη Τσούτσα, τον Αντώνη Τρέχα και άλλους που δεν γνωρίζω καλά προσωπικά αλλά έχω ακούσει για τις καλές -ιστορικά και ανθρώπινα- σχέσεις τους με στελέχη του δικού μας συνδυασμού. Το ότι πήγαν με τον Τζανή έδωσε αναμφισβήτητα τη νίκη στη σημερινή δημοτική αρχή και μάλιστα δημιούργησε τη διαφορά των 11 μονάδων (πήρε και στελέχη του Μελά και καθήλωσε την προηγούμενη δημοτική αρχή στο 21%). Είναι όμως εχθροί μας όλοι αυτοί που τώρα θα τους εκδκηθούμε;
Υπό αυτές τις συνθήκες, ποια πρέπει να είναι η πολιτική μας; Να εκδικηθούμε που δεν ήρθαν μαζί μας ή να συνεχίσουμε να έχουμε μαζί τους ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας;
Υπάρχει στη σκέψη κανενός η ιδέα ότι μόνο η πολιτική προσέγγισης που ενδέχεται σε κάποιο ορατό μέλλον να τους δώσει διέξοδο -αν την χρειαστούν- είναι η μόνη πολιτική που μπορεί να πραγματοποιήσει την ανατροπή του σημερινού σκηνικού;
Θέλουμε περιχαράκωση και στείρα αντιπολίτευση που μπορεί να μας πάει από το 24 στο 14 %;
Θα ρισκάρουμε κρατώντας ανοιχτούς τους διαύλους με ανθρώπους που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν (αν υπάρξουν βέβαια συνθήκες κατάλληλες) ρήγματα στη σημερινή δημοτική αρχή;
Αν δεν υπάρξει προσέγγιση και μάλιστα ειλικρινής, δεν έχουμε καμιά ελπίδα, όσο κι αν προσπαθήσουμε να είμαστε η "δύναμη ευθύνης".
Τα δυο ζητήματα (ΟΛΠ και Λάλος) είναι δείγματα της αλλαγής πορείας που πρέπει να κάνει ο συνδυασμός "Αναγέννηση" αν θέλει κάποτε να παίξει κυριαρχικό ρόλο στα πράγματα του νέου δήμου. Αλλιώς θα πρέπει να περιμένουμε την εξ ουρανού βοήθεια που θα διαλύσει τον συνδυασμό του Τζανή στα εξ ων συνετέθη (για λόγους δικής του εσωτερικής ανικανότητας και κακής πολιτικής) και θα μας δώσει τη νίκη χάρισμα στο πιάτο. Και εμείς θα είμαστε εκεί περιμένοντας για να γευτούμε τον καρπό της δικής τους διάλυσης.
Υπάρχει αυτή η λογική, αλλά δεν την βλέπω να επιβεβαιώνεται από την πραγματικότητα. Και προειδοποιώ:
Δεν τα πάει και τόσο άσχημα όσο κάποιοι φανταζόμασταν ο Τζανής. Αντιθέτως, δείχνει να έχει και ορμή και πολιτική συνοχή. Άρα η πολιτική της αναμονής "του ώριμου φρούτου που οσονούπω θα πέσει" δεν θα λειτουργήσει όσο εύκολα περίμεναν ορισμένοι.
Αν υπάρξει διάλυση αυτό θα είναι θέμα του μέλλοντος που δεν φαίνεται τώρα καθόλου πιθανό. Η λογική λέει ότι ο Τζανής θα φτάσει στο τέλος της τετραετίας με θετικό ισοζύγιο και δεν θα πέσει από μόνος του. Επομένως χρειάζεται μια πολύ διαφορετική τακτική από την αντιπολίτευση. Η τακτική αυτή πρέπει να περιλαμβάνει και μια επιθετική πολιτική άλλου τύπου από τον γνωστό "βαράμε παντού και όπου κάτσει". Αν κάποτε συζητήσουμε πολιτικά σαν παράταξη (εννοώ με όλα μας τα μέλη) θα ήταν καλό να υπάρξει ένας σχετικός προβληματισμός. Αλλιώς πάμε (πολιτικά) ως πρόβατα επί σφαγή!"
ΚΕΙΜΕΝΟ 2ο:
Στις 23 Φεβρουαρίου 2011 έγραψα στο μπλογκ Γ.Τσιρίδης
"Πολύ στα σοβαρά μοιάζει να έχω πάρει τις διαφωνίες μου με τον συνδυασμό μου, την Αναγέννηση Κερατσινίου-Δραπετσώνας. Αναρωτιέμαι αν ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και αυτό να το ονομάζει "γραμμή του συνδυασμού". Δηλαδή ο συνδυασμός είναι απλά η ΠΡΟΣΚΑΙΡΗ πλειοψηφία που κι αυτή δεν τεκμαίρεται πολλές φορές, ή είναι το σύνολο των θέσεων και στάσεων που ΕΧΕΙ ΑΦΗΣΕΙ ΝΑ ΕΝΝΟΗΘΟΥΝ στους ψηφοφόρους του. Δεν λέω που έχει πει στους ψηφοφόρους γιατί τα προγράμματα ξέρουμε ότι μπορούν να τα λένε όλα και ταυτόχρονα να μη λένε τίποτα.
Όμως το MOOD του κάθε συνδυασμού είναι κάτι πιο συγκεκριμένο, κι εγώ νομίζω ότι το δικό μας ΣΤΙΓΜΑ είναι αγωνιστικό και διεκδικητικό και όχι συντηρητικό που μετράει το κάθε τι με το κουμπάσο, δηλαδή ότι μας διέπει μια νοοτροπία που βάζει την διεκδίκηση προτεραία της σωφροσύνης. Ίσως κάνω λάθος αλλά αυτό ήξερα ή αυτό πίστευα ότι διακρίνει όλους όσοι αποτελούν αυτόν τον συνδυασμό. Περνάνε βέβαια και τα χρόνια αλλά ....
Να εξηγηθώ:
Πιστεύω ότι γραμμή του συνδυασμού μας, σαν διεκδικητικού σε σχέση με τον ΟΛΠ και προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της ποιότητας ζωής στις πόλεις μας, είναι να συνεισφέρουμε στον αγώνα του Δήμου ενάντια στον ΟΛΠ ιδιαίτερα μάλιστα όταν διαφαίνεται ότι ο ΟΛΠ μας αγνοεί α) στον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό του (Β' και Γ' Φάση), β) στις άμεσες ενέργειές του (car terminal) και γ) στις προοπτικές που βάζει για την πόλη (ανάπλαση). Όταν τελικά με την πίεση του δήμου ο ΟΛΠ υποχώρησε και στα τρία παραπάνω ζητήματα, νομίζω πως γραμμή μας δεν είναι να μεμψιμοιρούμε για την επιτυχία μας έστω κι αν κατά τεκμήριο αυτή η επιτυχία χρεώνεται περισσότερο στη διοίκηση. Δεν θεωρώ τον ΟΛΠ εξ ορισμού αντίπαλο αλλά θεωρώ ότι δεν πρέπει να διστάσω να τον αντιμετωπίζω ακόμη και έτσι προκειμένου να κερδίσω κάτι για τον δήμο.
Πιστεύω επίσης ότι "γραμμή μας" είναι ο καθορισμός μιας στρατηγικής που να δίνει ελπίδες νίκης στις επόμενες εκλογές! Χωρίς συμφωνία στην στρατηγική μας για το 2014 (και μέχρι τότε) πιστεύω ότι θα βουτήξουμε εκλογικά και ότι αντί να είμαστε εμείς ο χρισματούχος συνδυασμός στο τέλος μάλλον θα μας υποχρεώσει το ΠαΣοΚ να ζητάμε στέγη στα ψηφοδέλτια του Τζανή.
Αυτό είναι κάτι πολύ πιθανό καθώς εξαρτάται κυρίως από τον ίδιο τον Τζανή, θα είναι δηλαδή στο χέρι του να πάρει το χρίσμα ή όχι και να μας υποχρεώσει να διαλύσουμε το μαγαζί αν κρίνει ότι κάτι χρειάζεται από εμάς. Πηγαίνοντας έτσι όπως πάμε εκεί θα καταλήξουμε. Αντιθέτως, εγώ πιστεύω πως χρειαζόμαστε μια στρατηγική νίκης που ξεπερνά το ψιρικοκό της λαϊκής και του γνωστού των γνωστών ή της φυσιολογικής φθοράς μιας διοίκησης που δεν μπορεί παρά να δημιουργεί και κάποιες γκρίνιες. Μάλιστα θεωρώ ότι η στρατηγική που έχω προτείνει είναι Η ΜΟΝΗ που έχει προταθεί και επί πλέον είναι και η μόνη αξιόπιστη. Δεν θεωρώ ότι είναι "γραμμή" μας να βαράμε δεξιά κι αριστερά και όπου λάχει, κινούμενοι βασικά από το παρελθόν και μη βλέποντας σε κάθε μας κίνηση το μέλλον. Δεν θεωρώ ότι γραμμή μας είναι το να βλέπουμε ΠΙΣΩ αναλώνοντας τις δυνάμεις μας στην τακτοποίηση εκκρεμοτήτων, και αναμένοντας το ώριμο φρούτο να πέσει. Αντιθέτως θεωρώ ότι γραμμή μας είναι -πρέπει να είναι- το να βλέπουμε μπροστά αναζητώντας συμμαχίες και προοπτικές
Έχω πολλά να πω και να γράψω αλλά επιφυλάσσομαι για το άμεσο μέλλον. Εξ άλλου σύντομα πάλι θα κριθούμε και θα φανεί αν είμαστε ικανοί να κάνουμε αντιπολίτευση ή είμαστε απλά ικανοί να βγάλουμε μια τετραετία χωρίς έρμα και χωρίς σκοπό.
Προτιμώ μια επίθεση με το ρίσκο να με τσακίσει ο αντίπαλος αλλά και με κάποια πιθανότητα να νικήσω παρά μια άμυνα συντεταγμένη και συμπαγή που θα με οδηγήσει στον βέβαιο πνιγμό δια της ασφυξίας!"
Τι περισσότερο να πω;
Ελπίζω κάποιοι να ακούσουν το καμπανάκι του κινδύνου σαν τέτοιο. Βλέπετε, είναι πολύ εύκολο να βαφτίζεις τον κίνδυνο "κινδυνολογία" και να κοιμάσαι ήσυχος. Έτσι τουλάχιστον εξασφαλίζεις ότι τα πράγματα θα μείνουν ως έχουν, πράγμα που εξαφανίζει το ρίσκο να πας ακόμα χειρότερα!
Και να πω και κάτι ακόμη:
Πιστεύω πως ο συνδυασμός Αναγέννηση πάσχει απελπιστικά από έλλειψη στρατηγικής.
Τρία ζητήματα είναι κορυφαία και όσο δεν απαντιούνται αυτά, τόσο το πρόβλημα της μείζονος αντιπολίτευσης θα χειροτερεύει
1ον:
Σε ποιον αντιπολιτευόμαστε (τον Τζανή ή την Κυβέρνηση) και με ποιον είμαστε;
Όταν ο Δήμος κοντράρει τον ΟΛΠ εμείς είμαστε με τον Δήμο ή με τον ΟΛΠ και την Κυβέρνηση; Όταν ο Δήμος υποφέρει από τον καλλικράτη εμείς είμαστε με τον Δήμο ή με τον καλλικράτη; Θα λέμε όχι σε ό,τι λέει ο Τζανής είτε είναι σωστό είτε λάθος, ή θα δεχόμαστε τα θετικά του για να είμαστε και αξιόπιστοι όταν καταγγέλουμε τα λάθη του; Θα βρούμε συμμάχους σε αυτή την ιστορία ή θα κατέβουμε εμείς πλην τις απώλειές μας. και πως θα συμμαχήσουμε με ανθρώπους που τους στέλνουμε απέναντι με κάθε ευκαιρία;
2ον:
Είμαστε ο συνδυασμός που συνέχεται από το ΠαΣοΚ ή η συνοχή μας είναι ανεξάρτητη από αυτό; Δηλαδή, αν το ΠαΣοΚ δεν μας δώσει το χρίσμα, είμαστε όλοι εδώ; Αν το ΠαΣοΚ πει ότι το χρίσμα πάει στον Τζανή, θα το ακολουθήσουν κάποιοι και πόσοι;
Αν δεν λυθεί αυτό το ζήτημα, τότε μέχρι την τελευταία στιγμή θα ζούμε υπό την δαμόκλειο σπάθη να πάρει το χρίσμα ο Τζανής και ο συνδυασμός να διαπραγματεύεται με τον Τζανή την ομαδική του προσχώρηση θέτοντας όρους του στυλ να είμαστε το "Καλησπέρα Κερ-Δρ" αντί "Καλημέρα Κερ-Δρ.". και με το να πει κανείς ότι το θέμα δεν μας ενδιαφέρει δεν λύνει το πρόβλημα, απλά χώνει το κεφάλι στην άμμο επιδεινώνοντας την αρρώστια αντί να την θεραπεύει.
3ον:
Θα κατέβουμε με επικεφαλής υποψήφιο δήμαρχο τον Αλ. Χρυσό; Αν αλλάξει το πρόσωπο, πόσοι θα στηρίξουν τη νέα κατάσταση; Αν παραμείνει ο Χρυσός, πόσοι θα μείνουν επίσης να στηρίζουν την υποψηφιότητά του;
Αν δεν λυθεί ΕΓΚΑΙΡΑ αυτό το ζήτημα θα συνεχίσουμε να ζούμε με την αρρώστια να μην ξέρει κανείς ποια εναλλακτική λύση να προτείνει σε σχέση με τον Τζανή. Αν επιβεβαιωθεί η πρωτοκαθεδρία του Αλέκου Χρυσού, τότε με όποιες απώλειες κι αν υπάρξουν (αν υπάρξουν) θα υπάρχει συνδυασμός με υποψήφιο δήμαρχο. Τώρα υπάρχει συνδυασμός με επικεφαλής αλλά όχι και βέβαιο υποψήφιο δήμαρχο. Πράγμα διαλυτικό τουλάχιστον.
Τα τρία παραπάνω ζητήματα ζητούν απαντήσεις. Όχι εύκολες του τύπου "πάμε όπως είμαστε τώρα και βλέπουμε γι αργότερα" αλλά ουσιαστικές απαντήσεις με όποιες συνέπειες κι αν έχουν αυτές οι απαντήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου